Bir itirafim var sevgiye,sevgiliye dair diye baslarlar sonra devam eder huzunu,askini anlatincaya kadar ;gerci itiraf edenlerde inanmazlar ya itiraf ettiklerine ben degilim yanlis anlasilmasin der...dersinde gercek olmayani niye itiraf edersin ki degilmi?...
Simdi bunu yazdiktan sonra inanmazlar ama evet itirafim var ama gercek....yalin ve icten...anlasilamaz belki gercekligi,varsin anlasilmasin bende bunun icin yaziyorum ya! sadece kendime itirafim....buraya aktarisimin sebebi sadece icimdekilerini saklayamamam....
basliyorum;
uzun ve sessiz bir geceydi,uykunun insani es gectigi bir gece...uyuyamiyordum.insan oyle seyler yasiyor ki hayatinda bazen en iyi dostu yalnizligini paylastigi o geceler oluyor.ama artik o dostumda beni anlamiyor,her gece birak beni uyuyayim diyorum olmaz diyor.neden diyorum?seninle ruhunun yalnizligini ve unutamadigin anlarini yanlizca ben anlarim diyor.ona sesleniyorum sen beni tanirsin ya da tanidigini zannettigin
o insani kirmayan,arkasindan vurmayan,yalansiz,herseyiyle en dogrusunu yaptigini bildigin kisi yok artik karsinda diyorum.hala beni anlamaya devam edecekmisin? evet sesi geliyor o izdirap dolu geceden.
peki!!biliyormusun ben birini cok sevdim,sevdigime inandim ve hatta en acisi imkansizi yasadim.bana kizma imkansiz dedim evet oyleydi neden imkansizdi diye sorma cunku soyleyemem o da bende kalsin ....(nasil itirafsa)
evet sevdim dedim;kosulsuz,beklentisiz,sevmeyi sanki onunla ogrenen bir cocuk gibi..belkide daha oncede hayatimdaydi ama ben onu yeni bulmusum gibi daha siki sariliyordum hayata cunku o benim icimdeki ozgur ruhumdu..
haykirislarim,itiraflarim,yalanlarim,gercegim,agla yislarim...kisaca hersey
nasilda tanismistik; minik bir kavgadan dogmustu ask...her ne kadar aska artik inancimi yitirsemde o zamanlar farkliymis meger.o zaman dedigim epey oldu artik yaslandim...ask baslamisti demistim ya belkide kimsenin yasayamiyacagi bir ask.!!( insan bazen boyle degerlendirir ya sizden baska boyle bir aski kimse yasayamaz.)..sabahim onunla baslardi,gunesin ilk isiklari girerdi gozlerime,ondan bir mesaj almazsam hemen elim giderdi telefonuma "gunaydin askim" diye...ve boyle gecip giderdi sabaha kadar konusmalar,yazismalar..
hic bitmeyecekti icimdeki bu firtina hep beni surukleyecekti dunyasina,yasamina.oyle farkliydi ki benzemiyordu bir baskasina...onu kimseyle kiyaslayamazdim..cunku bunu haketmiyordu..herseyiyle bir ilkti ve ilkleri hep o yapmak isterdi.sadece ona ozgu olsun diye..bende buna asik olmustum ya.oyle icimdeydi ki hic bir guc beni ondan ayiramazdi ama....
gercekler her zaman oldugu gibi gosterdi yuzunu..ikimizin yasadigi bu sevgiyi tasiyamamistik ;yasadiklarimiz agir gelmisti.hayatin gercekleriyle yuzyuze olmayi oyle unutmustuk ki birgun suratimiza carpicagini dusunememistik.gerci biliyorduk ya umursamamistik...
o yasanilmak istenmeyen huzunlu an gelmisti ya ayriligin agir bedeli olan elveda kelimeleri.....
ve giderken sana soz vermistim degilmi gerci sen alisiksin benim sozler verip tutamadigima..."hersey buraya kadar beni arama" lafina oyle icerlemistim ki.o anda anladim artik sana bir daha ulasamayacagima...ulasmak istesemde bir daha seni bulamayacagima..
evet yine sozumu tutamadim,sen bilmiyorsun ama bu gece seni yazdim bu satirlara merak etme herseyi degil,seni baskalarinla paylastigim icin ozur dilerim.belki onlarda anlamadi itirafimi evet itiraf ediyorum seni hala ve hala cok seviyorum,unutamiyorum.gozlerimi kapattigim her ani seninle yasiyorum.artik bir onemi olmasada, beni hayatindan hakli olarak silmeye calissanda seni unutmayacagim bunu bil.
seni,yeni yasayacagin hayatinla basbasa birakiyorum...hersey bir ruyaydi ve bitti...
evet benim en sadik dostum iste bu yuzden artik uyuyamiyorum,cunku artik ruya gormeye korkar oldum.onuda gercek sanirim diye...tek unutmadigim ve unutmayacagim gercek; seni son nefesime kadar icimde hissedecegimdir.sen her ne kadar beni artik sevmesende.... |
0 yorum:
Yorum Gönder