20 Nisan 2007 Cuma

Onursuza Son Mektup

Bir insan kac aski bi anda yasayabilir arkadaslar?ben bu soruya takilip kaldim.Oyle bir yurek tanidim cunku,yasadigimdan da utandim,adini savundugumdanda.Bu sayfalar ozgurlugumuz degilmi ki bizim?hani hic sansur koymadan,hayatimizi en ciplak,en utanmaz,en saf,en temiz ya da en pis,en kaale alinmaz,en edepsiz halleriyle ulu orta saliverdigimiz topraklari degil mi yuregimizin?hani bazen mekanlarin adi kirlenir.bi serefsizin,bi karaktersizin yuzunde...derler ya, adi cikti dokuz'a inmez artik sekiz'e...iste,iste simdi oyle bi cekiniyorum ki icinizden biri,can dostlarim,canlarimdan biri serefsizin burda,yuregimde,hayatimin en savunmasiz ve en acimasiz topraklarinda dolastigini sezer diye...oyle bir cekiniyorum ki...ama bilirim,sizde bilirsiniz...hic bi canliya aci cektirmek veya canini acitmak yanlisi bi yurege sahip degilim.ama yilan...sinsidir ve tehlikeli...basini kaldirip ve dil sallamaya basladigi gorulurse eger, ya ordan kacmak ya da yilanin basini ezmek zorunda kalir insan.Mekan yuregimse,topraklarimsa,birakilip kacilamiyorsa,ezmeliyim onun basini...oldurmeliyim...simdi affiniza siginarak seslenmek istiyorum ona...sinsiligini duyabiliyorum,serefsizligini algiladim ve sana seref fukaralarina takindigi tavrin en kibar,en nazik lisaniyla soyluyorum yuregimin...
DEFOL GIT HAYATIMDAN...DEFOL GIT TOPRAKLARIMDAN...ONURSUZ,YUREGI BOZUK...DEFOL GIT...

0 yorum: