Bir zamanlar ırmaktım ben çoşkuyla akan. Delice, dağ, bayır dinlemeden akan. Dalgalanırdım bütün heybetimle, önüme ne çıkarsa çıksın alıp gitmek isterdim. Kıskandılar benim bu çoşkumu ne yapsalar kar etmez diyordum ilk zamanlar. Sonra bir set vurdular akışıma. Göle çevirdiler beni, durgunlaştım artık dalgalanmıyordum. Şimdilerde sadece bana doğru esen rüzgar olursa dalgalanıyorum. Sende bazen bana doğru este dalgalandır beni unuturma bana kendini. Askim................Süleymanim. |
22 Mayıs 2007 Salı
Unutturma Kendini
Gönderen
Admin
zaman:
05:31
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)

0 yorum:
Yorum Gönder