Acilarda GeÇer

Ben belki de sadece yasama küsmeliydim insanlara göre.Çünkü çok kötü bir hastalik geçiriyordum.Kalbimde dogustan delik vardi.Ölüme mahkum edilmistim belki de.Ama ben sadece sevdiklerimi kaybedecem korkusundansa,ölecegim güne kadar,Allahim ne kadar süre vermisse onu mutlu sekilde yasamaya çalisiyordum.11 Yasima kadar,hastalikli bir insan olarak yasadim.Fakat aynaya her bakisimda aglayan gözlerimde bile,sevdiklerim yanimda olduklari için,piriltili isiklar görüyordum.Ameliyat oldum,belki tamamiyle hersey bitecek,veya yeni bastan baslayacakti.Allahin büyüklügünü o zaman çok daha iyi anladim.Sonunda yasadigimi anladim.Anlarken de,nasil oluyor?Allahim yasiyorum demekten kendimi alamadim.Belki diger insanlara göre çok daha farkliyim.Hikayemi okuyanlar belki de,"hadi canim olur mu böyle sey?"diyip,sasiracaklardir.Ama yasamim bundan ibaret.Kalbim hala sagda.Ve yasadigim acilarimdan geriye birtek gülen gözlerim kaldi.Ne olursa olsun,yasami anlamli kilan,basucumuzdaki sevdiklerimizdir.Sevdiklerim yasamimi daha da umutlu kildi.Onlara gerçekten çok tesekkür ediyorum.. LÜTFEN O BAŞUCUMUZDAKİ SEVDİKLERİMİZİ!'!!!!SEVDİGİNİ SANDIKLARIMIZI DEGİL AMA!!!!!!!KENDİMİZE VERDİGİMİZ DEGERLERİ VERELİMMM.