Acilarda GeCer

Ben belki de sadece yasama kusmeliydim insanlara gore.Cunku cok kotu bir hastalik geciriyordum.Kalbimde dogustan delik vardi.Olume mahkum edilmistim belki de.Ama ben sadece sevdiklerimi kaybedecem korkusundansa,olecegim gune kadar,Allahim ne kadar sure vermisse onu mutlu sekilde yasamaya calisiyordum.11 Yasima kadar,hastalikli bir insan olarak yasadim.Fakat aynaya her bakisimda aglayan gozlerimde bile,sevdiklerim yanimda olduklari icin,piriltili isiklar goruyordum.Ameliyat oldum,belki tamamiyle hersey bitecek,veya yeni bastan baslayacakti.Allahin buyuklugunu o zaman cok daha iyi anladim.Sonunda yasadigimi anladim.Anlarken de,nasil oluyor?Allahim yasiyorum demekten kendimi alamadim.Belki diger insanlara gore cok daha farkliyim.Hikayemi okuyanlar belki de,"hadi canim olur mu boyle sey?"diyip,sasiracaklardir.Ama yasamim bundan ibaret.Kalbim hala sagda.Ve yasadigim acilarimdan geriye birtek gulen gozlerim kaldi.Ne olursa olsun,yasami anlamli kilan,basucumuzdaki sevdiklerimizdir.Sevdiklerim yasamimi daha da umutlu kildi.Onlara gercekten cok tesekkur ediyorum.. LUTFEN O BASUCUMUZDAKI SEVDIKLERIMIZI!'!!!!SEVDIGINI SANDIKLARIMIZI DEGIL AMA!!!!!!!KENDIMIZE VERDIGIMIZ DEGERLERI VERELIMMM.