Sevmeyi bilmiyor insan...

Bilmiyor insanlar sevmesini sadece yasamlarinda vakit bulduklari kadar seviyorlar. Sevgiye zaman ayirmiyorlar kalan zamani sevgileriyle degerlendiriyorlar. Bos vaktinde ne yaptiklarini sorarsaniz �bos vaktim yok� diyorlar cunku bos kalan vakitlerini sevgiyle, sevgiliyle geciriyorlar. Soyluyorum ya bilmiyorlar aslinda, dusunursek hep insanlar sunu soyler �ah keske saat... olsa da sevgilimle bulussam� diyorlar neden... saat de daha once yada daha sonra olamaz mi? Sevgili icin onemli olan sevgiliyle gorusmektir ama o bunu hak etmiyor mu? Guzel bir surpriz mesela, bir hediye yada kucuk bir not masaya birakilmis olmaz mi yapilmaz mi? Bence yapilir yapmayi istedikten sonra... Ama kimse bunlari yapmaz cok kucuk, cok basit olmasina ragmen bunlari yapmak istemez. Oysa ki yagmur altinda sevdigi insanla el ele yurumek oyle mutlu eder ki insani anlatmasi kelimelere, cumlelere dokulmesi cok zordur. Ama yine biz bunlari yapmayiz. Ne olacak peki insan sevmesini bilmiyorsa nasil sevgisini ifade edecek. Bazen agizdan cikan "Seni Seviyorum" sirf soylemek adina soylenen bu iki kelime sevgiyi ifade eder mi? Yok mudur baska sevginin ifade bicimi, yok mudur sevgiyi anlatacak daha guzel seyler. Aslinda cok vardir ama bildigimiz halde hic yapmayiz bunlari. Bazi sevgililer buna karsi cikmaya, dediklerini yapmaya calismis ama nafile alisilmis olani degistirmek zordur. Baslarda degisik olmak cok guzeldir ama sonra bu is monotonlastikca isler bu sefer tersine doner. Sevginin degeri yerine baska degerler tartisilmaya baslanir. Fazla anlatmaya gerek yok diyorum ya... not: INSANLAR SEVMESINI BILMIYORLAR SADECE KENDILERINI KANDIRARAK OMURLERINI TUKETIYORLAR.