Bir dilin butun sozcuklerini kullansam, seni tarif edemeyecegimi biliyorum, Ulasilmaz oldun hep, dokunmak, hissetmek ve dolu dolu yasamak isterken seni... Kocaman bir yalnizlikti payimiza dusen, payima dusen her seyi erteledim... Ama erteleyemedigim bir sey vardi, sana benziyordu Su olsan; dokundugumda bozulurdun, bozulmayan birseydin... Gidilecek bir yer olsa; sonu olurdu, sonu olmayan birseydin... Uykuda gorulecek bir ruya olsa; uyanirdim, beni ruyamdan uyandirmayacak birseydin... saclarin olsun istiyordum, ama bahtim degildin... O gun seni gozlerinden , uc irmagin birlestigi yerinden opeyim desem, Aklima irmaklar gelir... Dusunki yilan dagindan asagi iniyoruz Ve dunyada sadece iki kisilik turku kalmis, onu soyluyoruz... Oyle birseysin sen... Seni dusundukce yoruluyorum desem, dunyanin en buyuk yalani olur... Yalanim yok... Bugunden yarina ne kalir bilmem, ama sen kalirsin tipki yatagi degismeyen bir irmak gibi... Yasadiklarimiz azdi, zamana sigmadik yasamak isterken her seyi... Bugun sarki soyluyorsam; o gun sarki degil, sarki gibi seni yasamak isterim... Halkima benziyordun, bir yanin goc, bir yanin toprak kokuyordu hep, Gezmedigim yerin kalmadi, bazen yasaklandin bana, bazen bir suc gibi boynumda tasidim seni... Yedi telli sazimla bile anlatamadim, Sen bir ucurum guluydun; ellerimi her uzattigimda bin kirikla geri dondum.. Yasalarin bile tanimlayamadigi bir seydin... Haritalara sigmazdin, her ulkede bir baska guluyordun... Uzundun, inceydin, dokundugumda nereli oldugumu seninle hatirlardim, Bana hep kendimi hatirlatan birseysin sen... Uzaksin, yakinsin, ozlenensin, Ama bugun degil, yarin gibi birseysin sen... Bugun herseyi degistirmek icin cabalarken, sen degismeyen olarak duruyorsun karsimda... Kabul ediyorum, dunyaya bu kalsin ama sen bilme, Dunyada kac iklim, kac zulum, kac olum var, Bir seni bunlarin karsisina koymak nasildir bilemezsin... Bilme.... Bugun her olumle biraz olurken, seni dusundukce hayata donuyorum yeniden... Gecenin en karanlik yerindeyim, bir sigara atesinin aydinlattigi kadar isik bile olsan, Yinede seviyorum seni... Sadece benim seni anladigim, kimsenin unutmamak icin defterine not dusmedigi, Ama hayatimda hep bir dipnot olarak kalan kendi yasaklarim gibi, unutmuyorum seni... Daglari delmiyorum, inmek istiyorum oralardan... Hepiniz gibi aynada saclarimi taramak, Gunaydin der gibi sokaga firlamak ve sarki soylemek istiyorum... Adina ask diyorlar, gelecek diyorlar, bana yetmiyor... Her sarkimda sana bir adim daha yaklasmak istiyorum... Bir baska dilden seviyorum seni... Gelincikler gibi bir mevsim degil, Dort iklim, kose bucak... Kim ne derse desin geri donecek yerim yok... Bir kentin ortasinda, ciglik cigliga bagirarak tek basima kalsamda... Yinede seviyorum seni... Bu bir suc duyurusudur... Kendimi ihbar ediyorum...
|
0 yorum:
Yorum Gönder