Ben hala sana kanıyordum...

Aslında herşeyi en başında anlamalıydım, ben üzülürken senin hiçbirşey yapmamanı , bana olan sevgisizliğini ve bütün çabalarımın boşuna gideceğini... Ben senin için herşeyi göze almıştım ve zorlayacaktım bütün sınırlarımı ama sen umursamadın hep güldün buna.Ben senin en masum kedindim, ben senin her hareketinden bir anlam çıkaran ve bunları yem sanan...Ama nerden bilebilirdim ki bunların beni senin kölen yapan oyunların olduğunu. Ben hayatta hiç kimseye sana olduğum kadar sabırlı davranmadım ki. Ben hep özgürdüm ve severdim bu özgürlüğümü, asiydim , bir bardak suda fırtınalar kopartırdım ve hesapsızdı bunlar çünkü sevmezdim hesap vermeyi , sabırla bekledim beni sorgulamanı, duygularımı sorgulamanı ama olmadı bir kere bile sorgulamadın beni ve sana olan sevgimi. Şimdi anlıyorum herşeyi, ben sadece senin için bir oyuncaktan öteye gidemedim , hiçbir zahmetin yoktu beni kendine bağlamak için, gülüşün, kuru bir bakışın bile yeterdi buna. Nedenlerini, sebepleri, niyeleri hiç mi hiç merak etmedim çünkü bağlanmıştım sana bir kere, zalim bir ipti senin sevgin boynuma kördüğüm atılmış ve gün geçtikçe azar azar keserdi bu sevgi ipi beni. Artık tek başımayım ve görmek istemiyorum seni bir daha, artık aynalara bile bakamıyorum çünkü orada kesik kesik olan boynumu görüyorum, hala kanamakta olan beni görüyorum ve sensizliğin farkına bir daha varıyordum. Şimdilerde yanlızlığın hakkını vermeye çalışıyorum çünkü bu kocaman bir boşluğu yaşamaktansa sensizliği, yanlızlığı tercih ederim... · Mavi forum