Bilerek ve görerek beklemenin acısı olsa gerek hala neyi beklediğini bilmek.ve beklediklerinin gel(e)memesi; bildiğin şeyleri bile unutarak yeniden başlamanın sahte okşayıcılığı ile yekinmek.yekinmek.ve tekrar yekinmek… Yekindikçe ağrıtmak bir yanını, yanımızı.duru suyun en bulanık damlası kalmak öylece hasret, öylece yokluğun, öylece dert…!!! Başımı alıp ıssızlığa gitmekte çözüm olmadı.dağlarla, taşlarla, otlarla, bulutlarla dertleşmekte bir az olsun azaltırken sensizliğin mekanikliğini; senin sesindeki umutsuzluğun esiri oldum. Oysaki ayrılıktandı kastım, ıraklıktan. Suretini yazdığım yolculuklarda izledim hep o bulutu.gökyüzüne yakınsam sana yakındım ve ki en temiz yerine söylemeliydim içimdekileri. Gökyüzüne en yakın yalın ve öylece ben işte… · |
31 Mayıs 2007 Perşembe
öylece... dert...
Gönderen
Admin
zaman:
04:40
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)

0 yorum:
Yorum Gönder