Ilk yillardan hatirladigim tek sey, tarifsiz, sicak bir mutluluk. Hep yanimdasin. Seni ozlemek zorunda kalmiyorum. Uyumadan once bana masal anlatirdin. Seninle hep yeme yerdik. Hic acikmadim. Cok aglarmisim. Uzulurmussun. Inan hicbiri seni uzmek icin degildi. Bir sey itiraf edebilirmiyim? O yillarda annem oldugunu bile anlamamistim. Sen benim en iyi arkadasimdin. Oyunlar oynardik. Hep ben kazanirdim. sen hic kazanmadin. Baska cocuklarla oynarken bile benim kazanmami isterdin.
Baska arkadaslarim oldu. Seni ilk lez ozledigimi hatirliyorum. Cok kizmistim. Okul basladi. Daha az gorusmeye basladik. Ama her an benimle oldugunu cok iyi biliyordum. Defterlerimi birlikte kapliyordik. Her sabah beni okula birakirdin. Cikislarda alirdin.
Zaman gectikce, ben buyudukce her seyi daha iyi anliyorum. Ya da anladigimi saniyorum. Benim icin hissettiklerini anliyorum. Kendi hislerimi anlatamiyorum. Ne yapabilirim? Sen benim icin yaptigin her seyi sadece ben oldugum icin yaptin. Biliyorum, DOGUM GUNLERIN DE ANNELER GUNUN de hicbir sey istemeyeceksin."Hatirladin ya o bana yeter" diyeceksin. Biliyorum, ben yine hicbir sey soyleyemeyecegim. "Her sey icin tesekkur ederim" diyecegim. Birbirimize bakacagiz. Neler hissettigimizi kimse bilmeyecek. Biz bilecegiz. DOGUM GUNUN Kutlu Olsun Annecigim.
BIRICIK EVLADIN
ESENGUL YAMAN |
0 yorum:
Yorum Gönder