18 Nisan 2007 Çarşamba

Gonlumdeki Ask Yarasi





40 yasinda bir devlet dairesinde calisan bayanim. Evli ve 1 cocuk sahibiyim. Bundan 20 yil oncesi calistigim ozel bir isyerinde universitede okuyan ve ayni zamanda kucuk gazete ve dergilerde yazi yazan birisiyle tanistim. Benden onun yazilarini ucret karsiligi yazmami istemisti. Ilkonceleri yazilarini yazdim. Sonralari ise tahmin ettigim gibi parasizlik nedeniyle bana artik yazi getirmiyordu. Ama gelis gidisler hergun suruyordu. Halinden cok buyuk sikintilar yasadigi belliydi. Sik sik gelip yanimda oturup sessiz sedasiz gidiyordu. Yaklasik 1,5-2 yil kadar boyle devam etti. Zamanla tabiiki kendisine karsi hislerim artmaya basladi. Onunda bana sessizligiyle oturusuyla benimle konusurken cekingenligiyle bende onun bana ilgisi oldugunu tahmin ediyordum. Birgun babasinin kendisini evlendirmek istedigini ancak kendisinin boyle bir evlilik istemedigini ancak karsisindaki bayanin kendisine evlenme teklif etmesini bekledigin soyledi. Bende cok sessiz ilk is yerim sikilgan biriydim. Bana imali bir seyler soylemeye calistigini hissettim tir tir titreyerek ama oyle sey olurmu bayanlar soylemezki ilk once erkekler soyler dedim. O da neden olmasin sevgisi varsa bayanlar da soyleyebilir dedi ve boylece bir zaman daha devam etti. Is yerimdeki arkadaslarim konusmaya basladilar bu neden hergun boyle gelip gidiyor boyle senin kismetlerini de kaciriyor diye. Sonra bir gun beraber calistigimiz bir abla kendisiyle konusmus bu hareketinin normal olmadigini evlenmek istiyorsa bunu acikca konusmasi gerektigini ve sonra birlikte geldiler. Bana sende biliyorsun zaten kabul ediyorsan bu is olsun bitsin dedi bende bunu bekliyordum zaten evet dedim. Bu olaydan sonra bir iki kez daha gorustuk. Bana cicek getirdi, baska bir ilde olan ailesinin yanina beni istemeye gelmek uzere gorusmeye gidecegini soyledi ve ayrildi. Aradan 1 hafta gecti hic bir haber yoktu. Cok merak ediyordum. Bir gun mektubu geldi bana ailesinin durumunun kotu oldugunu dagildigini yaziyordu. Ve bir paragrafinda hic unutmuyorum soyle yaziyordu.

"Seni birakmiyorum, kacmiyorum, terketmiyorum, ama benim durum ve sartlarim beni buna mecbur ediyor, sen kendine iyi bir gelecek vaat eden, zengin birisini bul" diyordu. Bu sozlerinden beni istedigini ancak ailevi nedenlerden dolayi kacmak durumunda oldugunu anlamistim. Ertesi gun ise vedalasmaya geldi ve gitti. O gun kendisine bir sey diyemedim. Olsun ben herseye ragmen yaparim diyebildim. Baska birsey konusamamistim. Gunlerim hep uzuntu ve istirapla geciyordu. Birgun Sorbonn universitesinden bana mektubu geldi sasirmistim orada yuksek tahsilin yaptigini ama herseyin anglo-sakson oldugunu oralara alisamadigini zor yapabilecegini yaziyordu. Maddi durumlari iyi degildi ama annesi tarlalarini satarak onu oralara gonderdigini yaziyordu. Ben bu olaydan sonra 2 kez kendisine mektup yazmis onu cok sevdigimi herseye katlanabilecegimi beni birakmamasini yazmistim. Sonra hicbir haber cikmadi. Birgun kendisini ruyamda gordum Turkiyede idi. Ertesi gunu okudugu okulu arayarak nerede oldugu konusunda bilgi aldim bolum birincisi oldugu icin herkes taniyordu. bana ozel bir okulda ogretmenlik yaptigini soylediler 118'den telefon numarasini aldim ve kendisini aradim. Beni karsisinda gorunce cok sasirdi. Beni nasil buldun dedi. Bende ruyamda gordugunu soyledim. "Beni bunca zaman sonra neden yaraliyorsun" diye bagirdi bende onun bu tutumu karsisinda cok uzuldum benimde perisan oldugumu soyleyerek ve istenilmedigimi dusunerek buyuk bir kirginlikla telefonu yuzune kapattim. aradan 3-4 hafta gecmistiki onun bu hareketiyle unuttugumu sanarak beni istemeye gelen birisinin evlenme teklifini kabul ettim benden 11 yas buyuktu. Evlendigim insanlada cok buyuk anlasmazliklar yasadim bir kac kez ayrilmaya kalktim. Zorlu bir cocugum oldu. aradan 20 yil gecti cok sukur 1-2 senedir biraz daha iyi anlasiyoruz.

Eski sevgilim arada bir aklima hep geliyordu. Onu hic unutmamistim. ancak bundan 7-8 yil oncesi onu bir televizyon haber programinda bazi itiraflarda bulunurken gordum. Siyasi bir yanida varmis bunu bilmiyordum. cunku onunla cok seyler konusmamistik sadece sessiz kalarak hislerimizi anlatmistik. orada bazi cetelerin devletle olan isbirligine taniklik ettigini soyluyordu. Bu duruma cok sasirdim cunku cok tehlikeliyde oldurulme tehlikesi bile vardi ertesi haftaya sunucu kendisine bir daha ulasilamadigini, bulunamadigin soyluyordu. Cok korkmustum acaba basina birsey mi gelmisti. Gecen senelerde bir gun gazetelerde onun yazilarina rastladim. oralarda 3 kizinin oldugu da yaziyordu. anilariyla ilgili bir de kitap yazmis ve telefon numarasida bulunuyordu. cok merak etmistim 1 yil aramaya cekindim ama hep merak ettim. Yakinlarda bir gun cesaret edip aradim. Eski adim ve soyadimla beni tanidinmi dedim. ama beni tanimadi bu isim bana hic yabanci gelmiyor dedi. Sonra 20 yil oncesi ve eski isyerimin adini soyleyince bir hh cekti ve soyle dedi. Oyle bir ah edip gittinki o gunden bu yana bir oyana bir buyana hep savrulup durdum. Kitabimi okudunmu dedi. Hayir bende onu okumak icin seni aradim bana gonderebilirmisin dedim. Tabiiki hemen gondereyim kitabimi okuda belki ahini benden alirsin dedi. Bana haksizlik yaptigini benim aramamdan cok etkilendigini yaziyordu. Bende kendisine cok etkilendigimi ve heyecanli oldugumu soyledim iyi gunler deyip kapattim. Sonra kitabi geldiginde okudum. Gercekten de buyuk sikintilar yasamis basindan iki evlilik gecmisti. Ilk esinden 2 cocugu, ikinci esinden de 1 cocugu olmus ve cocuklarindan ayrilisinin acilarini anlatiyordu. Bu yasadiklarina en buyuk nedeninde issizlik oldugunu ve bu nedenle buyuk sikintilar yasayarak esiyle tartismaya girdiklerini soyluyor. aslinda esinede hak verdigi yanlar oluyordu. Cunku kendi bransinda ogretmenlik yapamadigi icin kacak olarak bazi dersane ve ozel okullarda ogretmenlik yapmis ve sik sik isinden olmus bu da evliligini etkilemisti. Kitabini sonunda ise nihayet severek evlendigi birisiyle mutlulugu yakaladigini ancak hala icinde sizim sizim kanayan bir seylerin oldugunu yaziyordu.

Sonra beni aradi okudunmu diye okudum dedim Nasilsin dedi. aglamakli bir sesle okurken bazen cok kizdigimi bazen cok uzuldugumu cok karisik duygular icinde oldugunu soyledim. bana gercekten cok acilar cektigini soyluyor ve ihtiyacimin oldugunda her zaman buradayim demisti. Neyse ki 2 gun sonra ben onun sesini duyduktan sonra cok sarsilmistim. Her cesit duygulari yasiyor ve onu ozledigimi hissediyordum. Kendisini aradim ancak aglamaktan onceleri konusamadim sonra neden agladigimi israrla heyecanli bir sekilde sordu. Bende kendisine sesini duydugumdan itibaren kendisini unutamadigimi cok aci cektigimi soyledigimde bana soyle dedi. "Bunun icin beni arayacaksan bir daha arama" cok incinmistim onun bu haliyle zaten bir daha asla aramayacagimi ama neden bana bunu bagirarak soyledigimde cok yalnizdim. kimsesizdim, gucsuzdum, siginacak bir yer ariyordum dedi. ve bende buyuk bir kizginlikla ben sonsuza kadar bunu kendim yasarim hoscakal deyip kapattim. Sonra o beni aradi konusacak halim yoktu. Telefonu surekli kapattim. Sonra mesaj gondermis soyle yaziyordu. Kendini topla. ailene SARIL, mantiksiz olma, KARDESIMSIN, mutluluklar. bu sozleri beni cok yipratti. Kendimi asagilanmis evli bir insan olarak ask dilenen veya yuva bozmak isteyen ama bunu kabul etmeyen birisi olarak dusunuyorum. Kendimi cok asagilanmis hissediyorum. Ama niyetim bu degildi. Sadece ondan gercekleri ogrenmek ve teselli bulmakti. bir hafta sonra kendisine arama demesine ragmen mesaj gonderdim. "Hislerimizin ortak oldugunu sanmistim. O gunlerde destek olmak ve ayrilmak istememistim. Hata yaptim yaraliydim, suursuzdum, uzgunum. Kendimi toplamaya calisiyorum. hatan yok. acilarla yanlisliklar yapilabiliyormus. Mutlulugun icin duaciyim" diye o gunden bu yana beni aramasini ozur dileyip nasil oldugumu sormasini bekledim ama aramadi. Niyetim onunla bir iliski devam ettirmek degil ama bayramlarda, seyranlarda da olsa bir merhaba deyip birmizimize hal hatir sormakti. yaklasik 3 hafta oldu cok kotuyum delirecek gibi oluyorum. Ne olur bana yardimci olun. Biliyorum hic bir erkek icin degmez ama ondan boyle bir hareket hic beklemiyordum. Midem agriyor, dudaklarimda ucuklar cikti kendimi hic iyi hissetmiyorum. Toplanmaya calisiyorum ama olmuyor.

Beni gercekten SEVMIS MIYDI yoksa bana aci cektirmemek icin bu yola mi basvurmustu. Beni kirarak belki unutmam daha kolay olabilirdi. Ya da kendisi de cok uzuldugu icinmi boyle bir seyde bulunmustu. Kendi kendime cok sorular soruyorum cevap bulamiyorum.

0 yorum: