iSyan!

Sebebini bilmedigim isyanlar kopuyor bazen icimde. Neden? Huzurun, dostlugun, askin ve daha bir cok hayat kaynaginin Icinde yerini belirlemisken yasam ; Neden tek secenek sonu gelmeyen tuzaklar, haksizliklar, ayriliklar, yasaklar, isyanlar, lar , lar, lar . . . Amac? Evrenin amacini soracak olursan? O yoklugun warliginda ozune kavustu bile. Ama halen ulasmak istiyorsan? Icindeki sesi dinle! Asla yok olmayan Sesi. Aldatmak beni, oNu, hepimizi = Hic. Aldatma yeter ki Kendini : O zaman ulasacaksin: Ona, Bana ve En onemlisi ozundeki sese ... Anlarsin belki O zaman Beni; Neden hep isyanlarda, uzaklarda yalnizliga kacarcasina yasadigimi. Zaman : Zamanla olan savasim bir gun sona erecek Artik ya o benimle Yada ben onunla ugrasmaktan vazgecicem Birimiz artik beyaz havluyu atacagiz Tip ki dunyanin uzerine atilmis bulutlar gibi Iste o an Yenilmis olacagiz ikimizde esasinda Cunku Bir amacimizda kalmayacak o andan itibaren Dogru ile yanlis bir arada bulunmus iken Neden Ikisini birbirinden ayirmaya calisiyoruz ki Insanlik: Oyle bir durum oldu ki artik Insanlar zevki ugruna Ahretin mukemmelligini yok edebilecek duruma geldiler Bes dakikalik zevk Ve Bes dakikalik izdiham Aradaki Varligin yokluga yenilisi Anlamak isteseydim Dunya�yi Cozerdim belki de seni Anlamaksa eger sorun Anliyorum seni Ama Nedenin yanlisligi Yanlisliklardaki dogrulara surukluyor beni Olacak sey Yaziklarin uzerine binmesi Belki de ilk defa isyanim bu kadar buyuk oldu Kisilere karsi isyanim olurdu hep Ama Bu sefer isyanim yaradana oldu Bu bir isyan mi ? Onu da tam olarak bilmiyorum... Sinir ne acaba? Artik kararlar almaktan vazgectim Almak sorun degil kararlari Degeri bile kalmadi artik Yorumlar sorunlari Sorunlar dusuncelerimi surukluyor Ve yine ayni sonuc Nedenlerin dogru sonuclari Defalarca kez yasasan da ayni duygulari Hep ayni duygulari animsadigini dusunsen de Kendi tekrarladiklarindaki farkliliklari goreceksin bir gun Ne gunler yasadim su gune kadar Ne dolu Ne bos gunler Simdiki gunler Bosa belki Belki cok sey icin Anlamini cozemedigim gunler Her turlu anlamda zaman Sehre yagmur damlalari dustu yine Onlar uyandirdi dumanli gozlerde cozemedigim warligi bile yoklugu kadar derin dusuncelerimden Saldim kendimi sonu gelmeyen sokaklara surukleyen caddelere Her bir kaldirim tasi en az benim kadar ezilmisti ki dalga geciyorlardi benimle Savasmaya calisamadim bile hatirlanmaz diyarlarda Tek bildigim kendimi, seni, ozumuzu ve amacimizi bulmaya calisma cabasinda olmam Gecmis gozyasi isyana karsi Sanki onunda bir Isyan�i vardi etrafa ve kendine Ama artik vazgecmisti karsi koymaya Birini daha kaybetmistik sonsuzlugun sonsuz sayisinda Bir tek kisi vardi ulasabilen nede olsa Ve cok acikca ifade ediyordu �O son. Asla ulasmaya calisma sona� Gel gor ki ben kacsam da o beni birakmiyor ki. Anlayacagin ulasilamayana dogru bir yolculuga baslamistim Tip ki Ask gibi, Nefret gibi,, Sevgi gibi, Hainlik gibi, Istek gibi, Isyan gibi, . . . , Sonsuzluklarinda yasamini devam ettirenler gibi soru ve cevaplara Neden ? Hayati olumsuzlestirmenin bir anlami olmuyor Sonu olacagini bilipte unuttuktan sonra Gecmisin izleri belki gelecegi getiriyor Ama gelecekte gecmise bagli kalmiyor Birak hayati o seni yonetsin Neden olsa galip gelecek o Bosuna kendini harap etme ama bos verme de Bazen bir kac savasi sen kazanabilirsin Yenilecegini goze alsan bile Dayanmak sorun degil hayata ve goturulerine Tek uzuldugum kaybettiklerinin farkina varmayanlara Anlamlar kendi anlamini Dogrular dogrulugunu Yanlislar yanlisligini kaybetmis Benim Veya Hepimizin nasil kendimizi kaybetmemesini dusunebilirsin ki? Bir dunya dusun kendine gore Her seyin istedigin gibi gittigi Ama sen yine mutsuzsun Sebebi mi? Sende biliyorsun ki bir gun kactiklarin seni bulacak Cunku onlar hep seninle beraber Kendinden kacamadigin gibi ondanda kacamazsin Tavirlarin yansitilmasindan bile kaciyoruz ki Her seyi cok belli ediyoruz Ama Tepkilerin verilmesine o kadar muhtaciz ki Acizligimize boyun bukuyoruz Dusuncelerindeki en ufak ihtimal bile seni parcalarken Gercekler nasil iskence etmesin ki Gercekler neden hep aciyi beraberinde getiriyor ki? Sonsuzlugun gercegi de aci vericimi acaba? Ihtiyac duyulani yasatmak zor degil Ama Vermek zor Cunku korkuyoruz Ve Kendi lekelerimizden dolayi utaniyoruz