En BuYuk KorKuM....

en buyuk fobimin baslamasi yillar oncesine dayanan cok garip bir hakayesi vardir anlatayim... yasimi tam hatirlamiyorum ama ama baya kucuk oldugumu soyleye bilirim... ailem benim israrlarima dayanamamis en sonunda bana civciv almislardi, tam bes tane vardi cok sevmistim onlari butun gun nereye gitsem yanimda goturdum onlari, hic yanimdan ayirmadim. yemleriyle sulariyla temizlikleriyle cok ilgilendim. hatta tum gunumu onlara ayirmistim hava yavas yavas karardi aksam olmustu ben yine evin icinde civcivlerimle beraberdim birak birde onlari kimseye elletmiyordum. neyse tam yatacagim saat gelmistiki annem dediki her yeri iyi kapa civcivlere kedi filan gelmesin, tabi bu sirada evdekilerde baya korkuttu beni kedi gelecek civcivlerini yiyecek die yatmak icin odama gittim, ama nasil uyuyamiyorum, camlari kapatim, kapinin alt bosluguna aslinda bir parmak filan olmasina ragmen orayida bezle kapadigimi hatirliyorum (zeka), ama hala uyuyamiyorum. ya kedi ben kapiyi cami kapamadan once odaya girmis saklanmis ve benim uyumami bekliyorsa dedim, ya civcivblerimi yerse diye dusundum. kalktim odami aradim, bisi yoktu ama yine yatamadim bir citirtida hemen kalkiyordum. tabi icimde suphede vardi ya ararken ben gorermediysem kedi varsa die bir iki kez daha kalkip odayi karistirdigimi hatirliyorum... ve en sonunda muthis bir fikir aklima gelmisti.... gecenin bir yarisi kalktim civcivlerimi aldim kedilerden korusun diye kopegimizin yanina koymustum. sonra gittim eve rahhatla uyudum. cunku artik civcivlerim guvendeydi, ates onlari koruyordu. ates bizim o zamanlardaki kopegimizin adi. sabah olmustu ben uyanir uyanmaz civcivlerin yanina gittim, ama civcivlerim yoktu. saatlerce aglayarak her yeri aradim, en sonunda annemin yanina gittim ve olanlari anlattim... bana cok gulmuslerdi cunku civcivlerimi kopek yemisti... o gunden once ben kopekle beraber uyudugum bile olurdu cok severdim kopekleri, ama o gunden sonra kopeklerden benide yerler diye korkmaya basladim su an 27 yasindayim ve hala bir kopek gorunce cok korkuyorum.... ve bu olanlari hatirladikcada cok guluyorum....