Korkum seni kaybetmekti:(

İstanbul' a döndün biliyorum. Kendimi sana bir adım atacak kadar yakın, bir o kadar da uzak hissediyorum. Artık adıma şiirler yazılmıyor. Ne ''Bebişim'' diyen bir ses var nede saçımı okşayan biri. Bana aldığın her şeyi kutulara sığdırdım ama yaşadıklarımı ve seni bir türlü toplayıp kaldıramıyorum. Artık hiç bir şeyden korkmuyorum. Ölümün sıcaklığını her dakika içimde hissediyorum. Tek korkum vardı oda seni kaybetmek. Hani ayrılırken '' Seni sevmemişim demek ki '' demiştim ya aslında seni hala seviyorum ve yokluğuna alışamadım.