26 Mayıs 2007 Cumartesi

Vazgeçme...

Benim icin ne denli önemli oldugunu ve eger istersen, özümde var olan kisinin yaraticisi olabilecegini bilmeni istiyorum. Yalnizca sen, arkasinda titretmekte oldugum duvari yikabilirsin. Yalnizca sen, maskemin altinda olani görebilirsin. Yalnizca sen; beni ürkü, kusku ve yalnizliktan olusan karanlik dünyamdan kurtarabilirsin. Bu nedenle, ne olursun yanimdan gecip gitme. Bunun senin icin kolay olmayacagini biliyorum. Cünkü degersizlik inanci güclü duvarlar örer. Sen bana ne denli yaklasirsan ben de o denli bilincsizce geriye kacabilirim. Görüyorsun, en cok gereksinme duydugum seye karsi savasiyor gibiyim sanki.

Ama sevginin duvarlardan daha güclü oldugunu söylediler. Tek umudum da bu. Öyleyse, güclü ama sevecen ellerinle yik bu duvarlari. Sevecen ol, cünkü icimdeki cocuk cok duyarlidir ve duvarlarin gerisinde de büyüyemez. Öyleyse vazgecme. Sana gereksinmem var...




ESENGÜL



0 yorum: